motosiklet kazası geçirmek

abimin spor hayatının en zirvedeyken yerle bir olmasına neden olan bu boktan kaza, dün de az kalsın yeğenimin ölümüne neden oluyordu. maalesef, motosiklet sıkıntılı bir araç.

çok kötü bir şey.

araç sürücüleri bizi de sürücü yerine koymaya başlarsa eğer biraz daha azalacak kazalardır.

Aklıma bu videoyu getirdi,yine içim burkuldu. video

Babamla annem düşmüştü motorsikletten. Çok şükür annemde fazla birşey yoktu. 5-10 günde toparladı. Babamı görseniz bildiğin mumya olmuştu. Babamı aradım napıyonuz diye, motordan düştük hastanedeyiz diyor. Bişey yok bişey yok bizde, diyor. Araba buldum hastaneye gittim, taburcu etmişler. İlçe merkezinde babamı bir gördüm.. Abooo göz kapalı, kafa sarılı, kafada sadece ağız açık. Ağzında 4-5 dikiş, göz, kaş alnında 20den fazla dikiş. Kask takmış olsa bu kadar olmazdı elbet. Kasksız motor sürmeyin. Kazadan 3 ay sonra falan motoru tamir ettirdim, eve getirdim. Babam kahveden gelmiş, "elimi götürüp geri kaçtım, götüm yemedi. Diyor

Annemle babam çok ciddi hasar almasalar da yıllar önce yapmışlardı. Yakın zamanda da amcamın başına geldi böyle bir şey ama tamamen karşı tarafın hatasından dolayı. Tabi kaza karşı tarafın hatasına bakmıyor. Motor hiçbir zaman araba kadar güvenlik sağlamıyor size bu gerçek. Özellikle Türkiye’de de motorcuları sürücüden saymıyorlar ki. Gelin görün ki motor tamamen tutku işi. Bazı insanlar da bunu göze alıyorlar aslında. Adrenalin arayışı, hız tutkunluğu, zevkler.. Siz ne kadar kendinizi korursanız koruyun karşı taraf sizi önemsemiyor.

Kardeşime araba çarpmıştı köprücük kemiği iki yerinden kırıldı, platin takıldı. Ama hala bırakmadı motoru.

pazartesi günü gece yaşadığım tatsız olaydır yıkıldım artık ben full ekipman gezdiğim için ufak tefek sıyrıkları dışında canıma bir şey olmadığı için içimi rahatlatmaya çalışıyorum ama çok da becerebildiğim söylenemez. yıllardır hayalini kurduğum 4 silindir makinayı alabilmek için 1,5 yıldır köpek gibi çalışıyordum. hayalim gerçek de oldu ama çok da uzun sürmedi. işin en üzücü yanı ise 6 ay içerisinde motorları satıp ticarete atılacaktım. her şey bitti. tüm birikimim gitti. motosiklete çıkarılan masraf minimum 100bin lira. böyle satamıyorum, yaptırıp satmaya kalksam değmez düşüncesi beynimin içinde yer ediniyor. 5-10 saniye içinde tüm hayatımın, onca çabamın boşa gitmesi, boku bokuna yaptığım bir kaza beni içten içe eritiyor. tüm neşem, enerjim 4 gündür bitti gitti... işin bir diğer üzücü kısmı ise tekrardan ailemi ikna edip de motora binebilme durumu. bir süreliğine bu tutkudan uzak kalacak olmak da ruhumu emiyor. çünkü benim canım ne zaman sıkılsa terapi niyetine gelen şey rüzgara karşı koymaktı; tıpkı 1 gün önceki gibi... aklım hiç almıyor nedense her şeyi bir anda silmeyi...

Bir süredir ehliyetimi büyütüp motosiklet almayı düşünüyorum. Bu canavarların binicileri uzun süredir biniciler olduğunu fark ettim. Oysa ki ben sadece hayatımda bisiklet kullandım. Şimdi bu işi mantıklı düşünecek olursak böyle şaşalı bir makine almak için önce küçüklere binip motorlu aracı kanıksamak ve neler yapabildiğini öğrenmek daha akıllıca geliyor. Birden hard seviye motor alıp kullanmak mantıklı gelmiyor. Bunun cesaret ve özgüven olduğu kadar biraz mantıklıca da yaklaşmalıyız. Makineler çok güçlü saniyeler içinde yüksek hızlara çıkıyor. Bunu kesinlikle sadece cesaret ve özgüven sayesinde zapt edebilmenin manalı olduğunu sanmıyorum evveliyattan daha ufaklarına binme tecrübenizin olması sizin daha prof bir binici yapacaktır. , Üsteki yazarımıza geçmiş olsun temennilerini dilerim. Para bir şekilde kazanılır. Yürüyorsan ve ağrın sızın nihai olarak geçecekse diğer opsiyonları düşünme her ne kadar takma desek de takacaksın biliyorum. Ama bu hedefe nasıl ulaşmışsan buradan çıkış yolunu da sadece siz yapacaksınız.

İki sene önce sabah servis beklerken bir kaza oldu yolun otoban tarafında gelen motorsiklet ile normal ana yoldan gelen otomobil çarpıştı yazdı hangi ay hatırlayamadım ama sabah güneşi bule kızgındı, motorsiklet kullanan çocuk öldü direk ve o heryeri saran kan kokusunu asla unutamıcam...

şuana kadar küçük bir motosikletle 2 tane kaza geçirdim. ikiside sonuç olarak küçük sıyrıklarla atlatılan kazalardı. fakat küçük kaza bile olsa hayatınız gözünüzün önünden geçiyor, anılarınız canlanıyor. yaşamanın ne kadar kıymetli olduğu aklınıza geliyor. son kazamdan beri motosikletime binemedim daha. türkiye'de olacak iş değil. son çare olarak bakmak lazım. tüm motosiklet sürücüsü arkadaşlarıma bol şanslar, lütfen dikkatli sürelim.